İşte söze nereden başlayacağımı bilmediğim bi sayfa önümde...
Nasıl yazılır,
Nasıl kırgınlığı atlattırılır,
Nasıl sevgiliye dil olunur,
Bilmediğim bi kelime topluluğu zihnimde...
Ama çok şey var adına yazılacak...
Kahramanım diyorsun,
Evet bu benim
Ve sana ait olduğumu bilmek nasıl da güçlendiriyor beni...
Süslü harfler satın almayacağım bu kez.
Şaşası yok cümlelerimin,
Tekil ve sade bir sen olacak sanırım...
Aşk(Aşk'sın sen!)...
En güzel yanım...
Herşeyim...
... gözlüm...
Zor bir yolda yürüyoruz biz...
Evet kesinlikle kestirmesi yok...
Şöyle bir şey var ki,
Hayatın en çok üzerime geldiği bi dönemde,
Sen yeni bir hayat sundun.
Avuçlarınla...
Gözlerinle...
Sözlerinle...
Bir türkünün,
Bir sevdanın tamamıydık biz,
Yarım kalmışken parmak uçlarımızdan dökülen gönderimlerle...
Aşk...
Neden bilmiyorum
Herkesin ağzına alındığı ve basitleştirilen bir aşk,
Anlamından çok daha öteye,
Anlam kayması yaşayan bi aşktan bahsediyorum aslında
Son yıllarda anlamını,
Hissetirdiği duyguyu basitleştiren bu kelime,
Sende nasıl da asil duruyor...
Nasıl cuk oturuyor üzerine...
Biliyor musun,
Bilmiyorsun tabi,
Fakat işin ilginç tarafı bende bilmiyormuşum...
Çok güçlüymüşüm ben diyorum,
Şu tepenin,
Onun ardındaki başka dağ ve tepelerin,
Ardında uzun bir yol sonra şu yolun bitimi biraz eğreti,
Sonra şu eğriye biraz düz bakarsam olucak gibi...
Dayanırım be
Yolların sonun da sevgili var...
Aşk...
Dilimde ki onca kelimeye n'oluyor dersin? (:
Hepsi varlar ama bir türlü cümle olamıyorlar...
Aslında korkuyorlar,
Sen o kadar,
O kadar güzel ve asilsin ki tarifin yok kelimeler yetersiz...
Asil evet,
Sana(aşka) bu kelime yakışıyor,
Çünkü kayıtsız seven o tertemiz kalbin yok mu işte onun için
Dayanırım dedim evet ama sonra bir ağlamak geliyor gözlerime...
Evet...
Evet sevgilim it gibi özlüyorum seni...
Bir düğmesi yok ki bunun,
Bir pause yapalım da bir ders çalışalım, bir çay içelim...
Düğmesi yok aşkım özlemek fena...
Seni bana getircek olan havayoluna binlerce kez şükredip uçağın kaptanının elini öpesim geliyor...
Seni veren Allah'a,
Senin doğduğun gün'e kutsal sözlerle dualar ediyorum
Ve annen ve baban, seni veren herşeye bin kere minnettar oluyorum...
Bildin mi Aşk söyle?
Bilebildin mi?
Şimdi anladın mı?
Şüphen yok oldu mu?
Seni çok seviyorum...
Aşk...
Bir yer düşlüyorum,
Öyle güzel bi yer...
Harita da yok,
Hani ağacı şöyle,çiçekleri böyle desem olmaz...
Havası şöyle,rüzgarı böyle eser desem yine olmaz...
Hiç bilmediğimiz bir tip düşlüyorum...
Nasıl düşlüyorsam bilmediğim bir şeyi artık...!
Ama öyle bi yer işte...
Sonsuza dek sana bakabilmek,
Sana dokunabilmek
Ve sadece gözümün sana secde edebilceği bir yerde...
Hayatın son bulmasını istediğim masalsı bi yer;
Çünkü sen masal gibisin...
Öyle bi yer düşlüyorum işte sevgili,
Masalsı bir yer,bize ait,her yanıyla.
Olamaz mı ki?
Oldururuz be!..
Cümleler hizaya geliyor Aşk...
Seni sana nasıl anlatsam diye sağ baştan say yapıyorum...
A'dan Z'ye her alfabetik harfin içinde koca bir sevdasın sen...
Şimdi hayatta bir kaç şey biliyorum...
1. Hayat varmış,
Gökyüzü alabildiğine mavi ve yeşil harbiden yeşilmiş
Ve yukardan aynı yıldızları görebiliyormuşuz aynı anda ,
Demek ki o kadar da uzak değiliz,
Aynı şeyleri görebilmek bana ulaşılmaz olmadığını gösteriyor.
2. Ben güçlüymüşüm, ne çok hırsım varmış meğer...
3. Ve en önemlisi seni sonsuza dek sevebilirim...
Evet,
Tıpkı seni ilk tanıdığımda,
Seninle konuşmak bana mutluluk veriyor dediğim gibi...
İnsan nasıl bu kadar büyük lokma yiyip, nasıl bu kadar büyük konuşur...
Bilmiyorum;ama ben büyük konuşucam,
Harfleri büyük satın aldım...
Duyuyor musun,
Kaçıncı bu uyku,
Bensiz yataklarda yatışın.
Duyuyor musun,
Seni sonsuza dek seveceğim,
Aşk senin adın...
Sabah uyandığımda gözümü açmayı akıl etmeden önce,
Kalbimin sesli harflerini açıp çarkıfelek oynuyorum...
Çıktı.... çıktı...
Evet evet bildim ...'ım... :)
Sabah ilk aklıma düşen adın ve tarifsiz sevdan aşkım...
Sonra senin beni düşündüğünü düşlerken,
Yüzümde kahkaha atan çocuğu çok seviyorum...
Sana uyanıyorum her sabah ve her gece ,
Uyku diye önce seni yerleştirip üstünü örtüyorum göz kapaklarımla...
Bazen bir kitabın içine düşüyorsun.
Karakterin,
Saçları tıpkı senin saçların gibi
Ve sevdası tıpkı ben...
Bazen bi film karesinde bizi görüyorum,
Replikleri tahmin etmek hiç zor olmuyor...
Ve bir mekan,bir masa,iki sandalye,iki fincan,bi...ne bileyim,
Ben işte...
Her şey sen oluyorsun ve mutlu ediyorsun...
Ne kadar teşekkür etsem az,
Ne kadar diz çöksem yine yüceliğine eşit olmaz...
Bütün gün yorulup;
Hatta canını sıkan şeyleri sıyırıp,
Kardeşlerin
Ve hatta annen baban,
Bazı, çektiğin ağrıları bırakıp o sandalye üzerinde
Uykusuz uykusuz beni sevdiğini anlattırmaya zorluyorum...
Nasıl bencil oluyorum bazen,
Nasıl bu kadar gaddar...
Onca şeyi unutup,
Kalbimin evladı diye göğsüne bastırdığın beni görmezden gelip,
Hala ilgi bekliyorum.
Teşekkür ederim sevgilim
Ve özür dilerim seni kırdığım anlar için...
Şuan uyuyorsun...
Uykunu bilmesem de hayal ediyorum,
Her zaman yaptığım gibi.
Nasıl yattığını,
Güzel yüzünün uykudaki asilliğini ve nefeslerini...
Şimdi uyuyorsun sevgilim ... güzel bir gece getirsin sana,
Güzel düşler ısmarlasın uykularına,
Arkası yarın olan sabahın mutlulukla girsin pencereden,
Allah'ım ömür boyu mutlu kılsın seni ve beni
Hep hayatının içine dahil etsin...
Seni çok seviyorum sevgilim...
Hakan ÖZDEN - 09.09.2010
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder