Ve ben …
Gidiyorum sonunda kendimden
Anlamsızlaştırılan hayatıma bakamıyorum bile…
İşte ben gidiyorum yine ..
Soğuyorum artık kendimden
Kararlarımdan yoruluyorum..
Ve pişmanlıklarda boğuluyorum senin gözlerin yüzünden
Çekilmez bir adam oluyorum yine
Giderken hüzünlü ama dik
Konuşamıyorum seninle ezelden
Tek yanlışım, sana güvenmek sanırım
Ve ben …
Gidiyorum işte kendimden
Sensiz sahillerde taş atarcasına hayaline
Denizlerde sekercesine umutlarım gidiyorum
Nereye deme ama bana
Gidiyorum gözlerinin kapalı olduğu kıtalara
Gidiyorum beni saran yalnızlığa
Ve gidiyorum hayalini kurduğum umutlara
Gidiyorum kendimden bir gece vakti
Her yer beyaz ve bol bol ayak izi
Üşümem korkma, çok kar yağdı umutlarıma
Gidiyorum dedimse, el sallama ardımdan
Dönmeye değil, kalmaya gidiyorum
Açma gözlerini sen
Görme kaldığım yerde beni
Gidiyorum işte ben
Ve dönmemecesine sevgili
Sus sus derdin ya hep
İşte sustum sevgili
Senin değil, kendi diyarımdan yolculuğum
Adım atma sakın toprak çeker
Öyle görsem seni yine kıyamam sevgili
Yari kıskanmayan beyni söker atarım
Beni sen anlamazsan bu ömre kıyarım
Gözlerimden utanır diyarları aşarım
Gösterme bana sevgili gidiyorum ben…
Ve ben…
Gidiyorum işte kendimden
Anma adımı sakın tutma ellerimden
Gidiyorum meçhulde bir gemi misali
Ve sanma dönerim
Çoktan ayrıldı o gemi !
Hakan Özden / 17.07.2009
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder