‘’İyi Ol’’ deme bana… Gözlerime bakmadan, öylece uzaklardan ‘’İyi Ol’’ deme bana… Her şeyi bana bırakıp giderken, gözyaşınla aşkımızı mühürlerken deme bana ‘’İyi Ol’’ diye. Ben hiç kötü olmadım ki sevgilim… İyi olmak için aşk-ı unutmak ya da inkar etmek gerekecekse ‘’İyi Ol’’ deme bana. Ben senin gibi duramam sevgilim. İyi olamam zorla bıraktığın kurak çöllerde. Yüreği boş bir adam iyi olamaz sensizliğinde. ‘’İyi Ol’’ deme bana… Sanırım hayatındaki en iyi adamdım ben. İyi olmama gerek yok sevgilim.
Sen iyi ol ama, tercih ettiğin bensizlikte. Bensizliğindir asıl benliğini yitirmene sebep olan. Sen bensiz iyi olmalısın bence. Ve sen artık bensizlikte dahi olsa iyi olmalısın sevgilim. Hani düşünüyor musun bilmiyorum sen gözlerini kapatıp kendinle baş başa her kalışında. Ben her gözümü yumduğumda, hayalinle kavrulurken rüyalarım iyi olamıyorum. Sen bunu bana yaşattın ya ben senden ummazken! Şimdi.. Şimdi sen iyi ol sevdalım.
Bu iyi her nasıl olunuyorsa kalk yatağından ve bir sigara yak sende benim gibi. Sonra hafifçe salla bedenini oturduğun yatağın köşesinde. Adımı söyle… Gözlerimi geçir aklından. Sallanırken bedenin elinde sigaranla, düşün ki ben oturmuşum arkanda ve sarılmışım sana sımsıkı… Dokunduğumu düşün saçlarına. Ensene konan öpüşlerimi düşün sevgilim… Seni belki ilk kez sen yapan sıcak dudaklarımın, yine ilk günkü samimiyetiyle konduğunu düşün bedenine… Şimdi hayalinde bile bu kadar yanındayken ben, nasıl iyi olunur anlat bana. Anlat ki, ‘’İyi Ol’’ nasıl denir bir insan için bu halin de söyle bana da. Bunları düşün… Bana dokun… Ve ‘’İyi Ol’’ sevgilim… Daha sonra bana anlat nasıl iyi olunur. Ben de izinden gideyim senden öğrendiklerimin. Biliyorsun ben senden öğrendiklerimin izini hiç bir anda bırakmadım. Ve sevgilim ben bunu senin gibi olamadığım için başardım. Seni her zaman sensiz yaşayışımın ödülü müdür bu? ‘’İyi Ol’’ dedin bana… Şimdi iyiyim sevgilim!
Sensizliği kabul etse beynim, tenim etmiyor. Tenim etse, yüreğim. Yüreğim etse hücrelerim etmiyor. Bir kimya bozukluğudur senin sevgin. İyi olamazsın kısacası her zerren istiyorsa senden gelen aşk-ı. Sen hiç sana aşık olmadığın için anlayamazsın bu vaziyeti. Evet… Sen hiç aşık olmadın sana. Ama eminim senin içinde zor olan bir şeyler var bu hayatta. Çünkü sen de aşık oldun bana. Sen mutlu olamazsın içinde ki bu adamın mikrobuyla. Sonra dönüp diyorsun ki bana…’’İyi Ol’’…
Bana ‘’İyi Ol’’ denmesine ilk kez kızıyorum biliyor musun? Sensiz bir hayatı iyi olarak tamamlama fikri bile deliye döndürüyor beni. Senin bile iyi olabileceğini düşünemeyecek kadar bencilce sevmişim seni. Belki bencillikte değil bu… Senin, bensiz iyi olamayacağını bile bile iyi olmamı beklemen deli ediyor beni… Ben şimdi iyiyim sevgilim. Şimdi senli bir rüyadan kalkıp, dün bana söylediğin bu kelimeye takıldı aklım. Şimdi anladım ki hala aşığım sana diyorsun ‘’İyi Ol’’ diyerek. Güçlü kal diyorsun aslında ‘’Hayat bu belki bir gün’’ diye düşünerek. Sensiz hiç bir şeyin benim İyi’m olduğunu düşünmezsin sen. Bilirsin ki ben seninle iyiyim. Demişsen ki ‘’İyi Ol’’...Sen yeniden gelene kadar, ben iyiyim sevgilim.
Yolunda varsa yalnız beklemek, yalnızlığımda bile seninleyim sevgilim… Ve yolunda varsa seni beklerken ölmek, ölene kadar ‘İyi Olacağım Sevdiğim’…!
HAKAN ÖZDEN – 13.07.2011
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder