Ben böyle yorgun
Ben böyle uykusuz
Ben böyle acılar içinde...
Yaşarken ben bir başıma benliğimle
Sen çıkıverdin karşıma!
Sen çıkıverdin ve bir hayal oldun gözlerimde
Hatta;
Belki hiç olmayacaksın benimle
Belki bensiz nefes alamazsın günün birinde
Bilmiyorum…
Ben vurulmuşum yine kendi hayalimde
Deli Dumruldu adım
Bilinirdi şehrinde!
Ben böyle huysuz
Ben böyle öfkeli
Ben böyle olmazdım kan revan içinde!
Bitap düşmüş yüreğim senin ‘Aşk’ dediğin hislerde
Şimdi,
Sen çıkıverdin
Ve Dumrul terk etti beni...
Belkiler ile dolu hikayemiz
Çok yeni başladı 'belki…'!
Kim bilir kaç sevdadan
Senin de yorgun düştü yüreğin,
Belki sevda bile görmedi el değmemiş tenin
Ama bir hayat ki benim ki,
Dinlemeye doyamazsın
O güzel gözlerinde bende anlam bulamazsın
Alev alev yandı yürek senin o kor bakışınla
Ben böyle aşık olmazdım, öyle kuru bir bakışına
Ben böyle kanmazdım, o güzel saçlarına
Ben hiç inanmazdım, o ‘Aşk’ denilen yalana
Şimdi sen çıktın karşıma
Benimle gelir misin yar?...
Maceralarım çoktan bitti!
Benimle yaşar mısın yar?
Hakan Özden / 20.08.2011
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder