Canım,
Can olanım!
Özlemle kavrulmak ne zormuş…
Ve özlemek zorunda kalmak seni;
Bir harp meydanında
Yüzlerce kılıç darbesi yerken bile
Gözlerimin seni aramasından daha zormuş…
Canım,
Can olanım!
Yokluğun meğer ne zormuş…
Kavrulmakmış kaderim hasretinden.
Ve günahıyla kabullenmekmiş yolunda aşkı!
Kaderim seni sevmekten geçiyormuş, ama
Yürüyecek bir yol dahi bulamamak ne zormuş…
Canım,
Can olanım!
Senden bir haber gelmemesi meğer ne zormuş…
Merakla beklemekmiş bir haberi kaderim!
Utanıp, soramamakmış seni sevmenin bedeli
Anlaşılamamakmış, yasakmış aşkın bana da,
Yüzüm dahi kızarmadan beklemek, meğer ne zormuş…
Hakan ÖZDEN – 05.11.2011