Filikalar batıyor gönül denizimde
Ve limanlarım parçalanıyor hırçın dalgalarımda
Bu gönül belli ki tamir olmayacak
Ve senden sonra bu deniz
Bir daha çarşaf gibi bakmayacak yüzüme
Sen bu halime sakın üzülme
Ve sakın bir daha geri dönme bu denize
Bu deniz ki ne gemiler yuttu
Sen narin bir teknesin
Ve kayalıklarıma sakın yanaşma sevgili
Senden sonra hangi gemi yanaşsa
O küçük balıkçı teknenin yerini tutmadı
Ve onlar bile senin kadar bu limana demir atamadı
Deniz aşkmış
Ve sen bu aşk ile mücadele ediyormuşsun
Attığın çapa ve verdiğin çaba
Kudurtur bu denizi şimdi hatırladıkça
Sen sakın bu denize kanma sevgili
Ve bir daha kayalıklarıma sokulma
Sende bir gün büyürsün bu aşkla
Senin yerin okyanuslar sevgili
Ve benim bu limanı
Artık tamir etmem gerekli
Hakan Özden / 01.09.2009
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder