Utanıyorum - Nostalji

İçimde ince bir sızı 
   Gözlerimde hayalin 
       Kulağımda hicaz peşrevi 
Bir başkayım bugünlerde 

Seni unutmanın imkânsızlığı, 
Ve aldığın intikamın 
   Ki gel biz buna galibiyetin diyelim 
       Hüznü var içimde amansız mağlubiyetin
Hani bilmiyorum ama 
Yaralanmadım sözlerinden… 
Sözlerine rağmen bu kadar sevmem 
Ve sevdiğim her saniye seni,
Senden uzaklaşmış olmama bile 
Üzülmem yaraladı beni… 

Kendinden kaç kere utandın bilmiyorum ama 
   Utanıyorum artık kendimden sevgili 


Hani şimdi geri dönüp gelsen bana 
   Arkamı döner giderim diyemeyişimden 
       Ve onca sözüne rağmen 
            Hatta yeni sevgiline rağmen 
Seni bu kadar sevdiğimden... 
   Utanıyor ruhum şimdi gözlerin yüzünden 

Ve ben sende kaldım, gidemiyorum sevgili 
   Yollarını hala gözlemem 
      Cevapsız çağrılarım 
           Adını yazdığım yağmurlar 
Hep bu yüzden... 

Evlilik hayallerimizi şimdi kimle paylaşıyorsun 
Bilemem… 
Bildiğim tek şey aslında bilmemem gerekenlermiş 
Öğrendim… 

Senin reddettiklerin 
  Ve başkalarına sattığın hayallerimizden dahi 
     Utanıyorum sevgili 

Seni hala arayan ellerimden 
Bazı zaman gülerek düşündüğüm gözlerinden 
Hayatıma girdiğin o günlerden 
Yaralıyım dokunma sevgili 
Ben sevmekten emindim seni 

Sevginin doğal hali yaşanmıştı 
   Yaşadıklarımı satmadım kimseye senin gibi 
       Ve şimdi sattığın 
            Ve sözlerinle yaraladığın 
                 Beni tutup bir kenara fırlattığın 
Sevginden bile utanıyorum !

Seni nefretle anamayan bu yürekten 
   İnan artık güceniyorum sevgili !

Hakan ÖZDEN / 31.10.2009