Dilime senden başka sözcük gelmiyor
Aklımdan çıkasın yok şu sıralar
Derdin ne bilmiyorum
Kaldın inadına en ücra köşelerimde
Ve nereden çıkacağını şaşırıyorsun
An ve an önüme geliyor
Seninle ilgili ne varsa
En acısı herkeste seni görüyorum
Yitirmek mi bu bilemiyorum
Yitirmek ve kazanmayı karıştırıyorum
Ansızın yok olmalarından bunalıyorum
Ve suskunlaşıyorum günlerce
Konuşamıyorum kimselerle seni
Ve hasta bir adam oluyorum genç yaşımda
Yorgunum sevdiğim seni kaybettiğimden beri
Yorgunum ve arsızım şu hayata artık
Hatalarımdan ders aldım mı diye merak ediyorsan
Evet sevgilim…
İlk kez hatalarımdan ders alıyorum
Öğretmenim yalnızlık
Ve kara tahta hayalin
Bedeli bu mudur sevmenin?
Sormuyorum artık!
Çünkü aşk dediğin hata affetmiyor
Ve ne kadar düşünürsen düşün
Hiç bir şeyi geri getirmiyor
Kaybetmeyeceksin…!
Eğer seviyorsan karşındakini
Hiçbir uğurda kaybetmeyeceksin!
Şimdi öğretmenim yalnızlık
Ve dersim sensiz yaşamak
Yaşayabildikçe direneceğim
Ve elbet bunu da becereceğim
Hakan ÖZDEN / 16.09.2009
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder